ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

Κανόνες συμπεριφοράς ποδοσφαιριστών.

1-  Να έρχεστε στο γήπεδο έγκαιρα και να είσαστε συγκεντρωμένοι στον προκαθορισμένο χώρο έτοιμοι για την έναρξη της προπόνησης.
2- Να φροντίζετε έτσι ώστε ο προσωπικός αθλητικός εξοπλισμός (ρούχα -παπούτσια) να είναι καθαρός και περιποιημένος πάντα πριν την προπόνηση
.3- Να έχετε τα κατάλληλα ρούχα για την προπόνηση και κυρίως μετά απ' αυτήν διότι δεν πρέπει να φεύγετε ποτέ από το γήπεδο ιδρωμένοι.
4-Καλό θα ήταν να μεταφέρετε μαζί σας στεγνή φανέλα και παπούτσια γυμναστικής για χρήση αμέσως με την λήξη της προπόνησης και τις φόρμες σας για τον χειμώνα.
5- Θα πρέπει απαραίτητα να χρησιμοποιείτε τις ενδεδειγμένες και επίσημες στολές προπόνησης της ακαδημίας.
6-Στο χώρο του γηπέδου και των αποδυτηρίων δεν φωνάζουμε , δεν μαλώνουμε, δεν πειράζουμε ξένα αντικείμενα.
7- Προσέχουμε και διατηρούμε καθαρούς τους χώρους προπόνησης και διδασκαλίας. Όταν ομιλεί ο προπονητής δεν συζητούμε μεταξύ μας.
8- Πρέπει να υπακούτε στις οδηγίες του προπονητή, να δέχεστε χωρίς καμία διαμαρτυρία τις αποφάσεις του διαιτητή, να μη μαλώνετε με τους αντιπάλους και να είσαστε φίλοι με όλους τους συναθλητές σας.
9-Ενθαρρύνετε και δώστε συμπαράσταση στον συνποδοσφαιριστή σας όταν αυτός κάνει λάθος ή βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
10- Πρέπει να γνωρίζετε του κανόνες του παιχνιδιού και να παίζετε σύμφωνα με αυτούς.
11-Πρέπει να εκτελείτε πάντα όσο καλύτερα μπορείτε τις οδηγίες και τις εντολές του προπονητή σας. 
12-Πρέπει να προσπαθείτε να είστε συνεπής στις υποχρεώσεις σας.
13- Μην κάνετε προπόνηση και μην συμμετέχετε σε αγώνες, πέραν της Σχολής στην οποία ανήκετε, ανεξέλεγκτα και χωρίς την άδεια του προπονητή σας, ιδιαίτερα σε ακατάλληλους χώρους και ακατάλληλες ώρες.
14-Να προγραμματίζετε σωστά τις ώρες σας για να μπορείτε να διαβάζετε. Δεν πρέπει να παραμελείτε τα μαθήματα σας για χάρη του ποδοσφαίρου.
15- Πρέπει να είσαστε καλύτεροι σαν μαθητές παρά σαν ποδοσφαιριστές. Κάνετε καλή ζωή, προσέχοντας την διατροφή σας.
16- Μην καπνίζετε και μην καταναλώνετε αλκοόλ.
17- Ο σωστός αθλητής ξεκουράζεται και κοιμάται κανονικά, ενώ δεν ξενυχτά το βράδυ ιδιαίτερα πριν από αγώνα ή προπόνηση.
18-Ποτέ δεν πρέπει να απογοητεύεστε, αλλά μετά από κάθε δυσκολία ή αποτυχία, πρέπει να προσπαθείτε ακόμη περισσότερο.
19-Όταν δέχεστε παρατηρήσεις από τον προπονητή μην προσπαθείτε να δικαιολογηθείτε, να ξέρετε ότι ο προπονητής σας προσπαθεί να σας βοηθήσει να γίνετε καλύτεροι.
20-Αν έχετε κάποιο πρόβλημα μην διστάσετε να συμβουλευτείτε τον προπονητή σας, να ξέρετε ότι αυτός θα προσπαθήσει να σας βοηθήσει. Αν δεν μπορεί να σας βοηθήσει αυτός τότε μπορείτε να απευθυνθείτε στον Πρόεδρο της ακαδημίας.
21- Αν δεν έχετε διάθεση ή αν δεν νιώθετε καλά ή έχετε πρόβλημα υγείας, ζητάτε άδεια να μην κάνετε προπόνηση.
22-Όταν μπαίνετε μέσα στο γήπεδο πρέπει να έχετε όρεξη για δουλειά. Βγαίνοντας από το γήπεδο πρέπει να αισθάνεστε ότι προσπαθήσατε και κάνατε ότι καλύτερο μπορούσατε.
23-Μην απομακρύνεστε και μην φεύγετε από την προπόνηση ή το γήπεδο για οποιοδήποτε λόγο χωρίς την άδεια του προπονητή σας.
24- Αν δεν μπορείτε να παρευρεθείτε στην προπόνηση τηλεφωνήστε ή ενημερώστε από πριν τον προπονητή σας, για να γνωρίζει που βρίσκεστε και το λόγο της απουσίας σας.
25- Κάθε ομάδα ή σχολή ποδοσφαίρου έχει ορισμένες αρχές όπως όλες οι πιο πάνω και πρέπει να προσαρμόζεστε σ' αυτές.

 ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΟΝΟ ΣΩΣΤΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΤΕ ΑΝΑΛΟΓΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ. ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΤΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΑΣ. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΜΑΔΙΚΟ ΑΘΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΟΛΩΝ.

                         Η σειρά των Γονέων τώρα

Οι γονείς οφείλουν να υποστηρίξουν σωστά αυτή την ενασχόληση του παιδιού τους. Ουσιαστικά είναι το ίδιο με το να πηγαίνουν το παιδί τους σε ένα φροντιστήριο, για  να βελτιώσει τις γνώσεις του. Δεν πρέπει να παρεμβαίνουν σε αυτή, υποκαθιστώντας τον προπονητή. Η εκπαιδευτική διαδικασία τους αφορά μόνο σαν αποτέλεσμα σε σχέση με το στόχο. Γονείς που κρίνουν ή κατηγορούν προπονητές, μπροστά στα παιδιά, μαθαίνουν στα παιδιά να επιρρίπτουν τις ευθύνες σε άλλους. Γονείς που διαμαρτύρονται, φωνάζουν και έρχονται σε αντεγκλήσεις, δημιουργούν λάθος πρότυπα, δίνουν λάθος μηνύματα και διαμορφώνουν λανθασμένες συμπεριφορές για τα ίδια τους τα παιδιά. Σημαντική ρήση γι’ αυτές τις περιπτώσεις: Θυμηθείτε! Ποδόσφαιρο παίζει το παιδί σας, όχι εσείς! Χειροκροτήστε το, δώστε του θάρρος αλλά μην το κατευθύνετε την ώρα του αγώνα. Αυτό το κάνει ο προπονητής του. Οι  γονείς φυσικά, πρέπει να είναι παρόντες. Να υποστηρίζουν αυτή την ενασχόληση των παιδιών με την παρουσία, τη στήριξη, την επιβράβευση. Τα παιδιά θέλουν τους γονείς κοντά. Είναι πολύ άσχημο να βλέπουν γονείς άλλων παιδιών στην κερκίδα και να λείπουν οι δικοί τους. Να υπενθυμίζουν στα παιδιά πως το ποδόσφαιρο είναι  μια από τις δραστηριότητες και τις ασχολίες τους. Ένα μέρος από τη ζωή τους, όχι όλη η ζωή τους! Να δίνουν βάση στην αξία της συμμετοχής και της προσπάθειας, άσχετα με τη νίκη ή την ήττα. Αυτά είναι μαθήματα ζωής! Θα πρέπει να φροντίζουν, να κάνει κάθε χρόνο το παιδί τους τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, για να μπορεί να αθλείται με ασφάλεια. Να πηγαίνει στην προπόνηση  στην ώρα του, έχοντας μαζί του ότι χρειάζεται. Να έχουν περάσει 3 ώρες τουλάχιστον από το τελευταίο γεύμα.  Ο γονιός έχει μερικά σημαντικά ερωτήματα να θέσει πριν γράψει το παιδί του σε μια ακαδημία: Οι χώροι τηρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας; Δίνεται ίσος χρόνος συμμετοχής σε κάθε παιδί; Λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες των παιδιών (ώρες προπόνησης, διάρκεια);  Δίνεται σημασία στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων; Φυσικά, ο γονιός πρέπει να συζητά με τους υπεύθυνους, ότι τον απασχολεί και προκύπτει από αυτή τη δραστηριότητα του παιδιού. Αν διαπιστώσει, ότι το παιδί δεν απολαμβάνει πλέον το ποδόσφαιρο, να βρει τα αίτια και ανάλογα να πράξει. Επίσης, θα ήθελα να θέσω ένα προβληματισμό, από το βιβλίο ‘’Αθλητισμός και παιδί’’, J.Le Blanc-L.Dickson, σχετικά με το εξής: Τι ρωτάμε σαν γονείς, συνήθως ένα παιδί όταν γυρίσει από ένα αγώνα; Κερδίσατε; Είτε απαντήσει’’ Ναι,  κερδίσαμε΄΄ , είτε ‘’Όχι,  χάσαμε’’,  δεν μας έχει δώσει ουσιαστικά κανένα στοιχείο από αυτά που βίωσε.  Μερικές σημαντικές ερωτήσεις, θα ήταν: Διασκέδασες;  Τι δε σου άρεσε στο σημερινό παιχνίδι; Είχες άγχος στη διάρκειά του; Σε τι νομίζεις πως πρέπει να βελτιωθείς; Τι σας είπε ο προπονητής στο τέλος;

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ,    ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ

- Η άθληση προάγει τη σωματική και τη ψυχική υγεία, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προλαμβάνει την παχυσαρκία και τα καρδιοαγγειακά νοσήματα και καταπολεμά το άγχος και την κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή.
- Ο πρωταθλητισμός διδάσκει την αυτοπειθαρχία, την ομαδικότητα, το θεμιτό ανταγωνισμό και ενισχύει το αίσθημα της άμιλλας και της συνεργασίας.
- Αποτελεί μέσο εκτόνωσης της ενεργητικότητας από το βαρύ σχολικό πρόγραμμα και το παιδί χαλαρώνει και διασκεδάζει με την άσκηση, κάνοντας ένα ευχάριστο διάλλειμμα.
- Ο αθλητισμός εμπνέει στα παιδιά και στους εφήβους υγιή πρότυπα συμπεριφοράς και τα απομακρύνει από τις καταχρήσεις που μαστίζουν την κοινωνία μας, όπως την κατανάλωση αλκοόλ και καπνού και άλλων ουσιών, καθώς και από την υπερβολική και άσκοπη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδικτύου.
Τι γίνεται όμως όταν ο πρωταθλητισμός μετατραπεί σε κυνήγι δόξας, κοινωνικής καταξίωσης και οικονομικού κέρδους;
- Όταν συμβεί αυτό το παιδί ή ο έφηβος αποκτά ένα μόνιμο άγχος επίδοσης και απόδοσης, το οποίο συνοδεύεται και από φόβο αποτυχίας. Αυτό το χρόνιο άγχος έχει επιπτώσεις στη σωματική και στην ψυχική υγεία του παιδιού.
- Οι έφηβοι συχνά για να μπορέσουν να αυξήσουν τις σωματικές του επιδόσεις, μπορεί να χρησιμοποιήσουν κάποιες απαγορευμένες ουσίες προκειμένου να επιτύχουν το προσδοκώμενο στόχο, πολλές φορές και με την συγκατάθεση του προπονητή και των γονέων.
- Το παιδί ενηλικιώνεται πρώιμα, δεν χαίρεται μικρές και σημαντικές στιγμές της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας και μειώνει τις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού δεν έχει ελεύθερο χρόνο.
- Αυτό το μοναχικό παιδί πολλές φορές δεν έχει χρόνο ούτε για την μελέτη των μαθημάτων του σχολείου του, με αποτέλεσμα την μείωση της σχολικής απόδοσης.
Οι γονείς και οι προπονητές θα πρέπει να περιορίσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και να επιτρέψουν στο παιδί να ξεδιπλώσει μόνο του τη δύναμή του. Φυσικά θα πρέπει να αφήσουν το παιδί να επιλέξει μόνο του το άθλημα που επιθυμεί, να μην το πιέζουν για μεγαλύτερες αποδόσεις και να το στηρίζουν στις τυχόν επιτυχίες. Αλλά και η επιβράβευση στις επιτυχίες δεν θα πρέπει να είναι υπερβολική.
Επειδή κάνω πρωταθλητισμό δεν σημαίνει βγαίνω πρώτος, αλλά δίνω τον καλύτερο εαυτό μου για να βγω πρώτος.

   ΠΗΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: http://www.medisense.gr

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:
Μαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:
Μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:
Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:
Μαθαίνει να είναι ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:
Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:
Μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη:
Μαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια:
Μαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:
Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και φιλία:
Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.

(Ronald Russel, Lessons from life, 1971)